Özlem
Hatıralardan kulaklarıma gelir bir ses.
Yaktıkça viran eden o güzel nefes.
Baktım ardım sıra sen misin? diye.
Ne gelen var ne de soran bu kez.
Yalnızlık içimde bir çiçek, her mevsim açar.
Sanma yaşatır beni senden geri kalanlar.
Baktım ardım sıra hatıra mısın? diye.
Ne unutur seni bu gönlüm ne de hatırlar.
Zaman karlar yağdırdı önce saçlarıma.
Sonra gözyaşı döktürdü avuçlarıma.
Baktım ardım sıra sebebim misin? diye.
Ne sensin ne de başka biri yarınlarımda.
