Geceler
Sükutu beni kendime getiren geceler,
Sabrını deli gönlüme estiren geceler,
Siyahın içinde hep tazelik barındıran
Beni huzur kısrağına bindiren geceler….
Geceler, derdimi siz bileceksiniz yalnız
Aman ha! Ses etmeyin ki bağrınızda yıldız
Duymamalı, bilmemeli perişan halimi,
Sızılarımı koynunda dindiren geceler…
Bir şehir uyumakta kucağında karanlığın
Tasası olmayan tenhayı dinlerken, ansızın
Kuşattı sardı beni odamın boşluğunda
Rahmeti göklerden yere indiren geceler….
Sağnak sağnak ilhama ürkek bir kapı açan,
Münbit yüreklere, Cennet tabloları saçan,
Sünnetsiz gönüllerden ışık hızıyla kaçan,
Istıraplı ruhları gözetleyen geceler…
Gece geç vakitte, titrer evren, gelir dile
Dileğin ne varsa Rabb’inden o an dile
Haydi, söz bitince başlayarak asıl duan!
İhtişamını dillere dolayan geceler…
Bir perde vardır gecede,ulaşılan yanına
Fakat, teslim isteyen bilinmez alanına
Hareketlerin ürktüğü, sükutun içinde
İçimde kıvılcım, kıvılcım çakan geceler…
