Kendimde değilim, gittin gideli,
Gözlerinin gülüşünü özledim.
Fırlatıp yüzüğü attın atalı,
Damlaları silişini özledim.
Çiçeğin kalbimde kimse dermedi,
Şaşırıp yabana koku vermedi,
İnan ki hasretin sona ermedi,
Buseleri alışını özledim.
Bir tatlı hatıran kaldı anımda,
Dolaşır durursun şimdi kanımda,
Sokulup usulca gece yanımda,
Uykulara dalışını özledim.
Yaptığım hatayı, gördüm geç oldu,
Bir yanlış uğruna,ömrüm hiç oldu,
Şimdide resmine bakmam suç oldu,
Kadir kıymet bilişini özledim.
(8 Şubat 2005-İskenderun)
Gürsel Güveloğlu
