TUFAN
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
Kötülüğe sapmış insanları cezalandırmak için Tanrı tarafından gönderildiğine inanılan büyük yağmur.
Tufandan ilk kez Tevrat'ta söz edilmiş, ondan İncil ve Kuran'a geçmiştir. Kuran'a göre Nuh Peygamber, kavmine Tanrı'nın emirlerini bildirdiğinde kavmi ona ve onun peygamber olduğuna inanmadı. Yapmaları yasaklanan şeyleri yapmaya devam etti. Bunun üzerine Tanrı, Nuh'a bir gemi yapmasını, yeryüzündeki bütün canlılardan birer çift alarak gemiye binmesini söyledi. Ondan sonra korkunç yağmurlar başladı.
Yeryüzünün her tarafı sularla kaplandı. Nuh'un gemisi günlerce suyun üstünde kaldı. Sonunda sular yavaş yavaş çekildi ve gemidekiler karaya çıkarak insan ve öbür canlıların soyunu yeniden çoğalttılar. Arkeolojik çalışmalar genişledikçe yalnızca kutsal kitaplara özgü olduğu sanılan bu öykünün, aslında onlardan çok daha eski olduğu ve hemen bütün ilkel kavimlerce bir Tufan efsanesi yaratılmış bulunduğu ortaya çıktı.
Bugüne kadar bulunabilmiş en eski Tufan efsanesi, Samilerin Gılgamış Destanı'nda anlatılandır. Bunun dışında Güney Amerika'dan Kuzey Asya'ya ve Filipinler'e kadar bütün dünyada İlk Çağ kavimleri benzer öyküler yaratmışlardır. Son zamanlarda Sümerlerin Ur kentinde bir uygarlık katının balçık tabakasıyla örtülü olarak bulunması, tufan efsanesinin tarihî bir kökeni olduğunu savunanlarca kanıt olarak kullanılmaktadır. Büyük bir olasılıkla bu öykü, insanlığın çok erken dönemlerinde gerçekleşen bir afetin toplumlarda yaşayan anısı olsa gerektir.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
