Kırıldı gönüllerdeki o muhteşem camdan taht
O tahta çıkmış olan gönüller de artık bedbaht
Kırılınca gönüller, her bir parça dağıldı evrene
O parçalar ki mutluluk verirdi kendisini sevene
Kırılan camlardan hüzün yansıdı mutlu olanlara
Kanatları kanayan bir kuş silueti düştü sonra
O dağılan parçalar ki herbirine bir evren sığardı
O tahttan yansıyan hayat her sabah dünyaya yağardı
Dünyaya yağan acılar ve o büyük küresel ihanetler
Patlayan bombalar, yokolan nesiller ve cinayetler
Her doğuşunda güneşin binlerce can yokolurken burda
Sevgi öldü önce ve sonra cesaret, dayanamadı onurda.
Acı ilmek ilmek sararken o saf ve temiz gönül makamını
Kim engel olabilir kim durdurabilirdi tahtın yıkımını
Artık kalplerde kırıkların dinmeyen yarası kanayacak
eski güzel günler mutlu tebessümler masallarla anılacak
Şimdi toplayıp bir kaç gönüllü birleştirseler de tahtı
Düzelirmi ki bir daha ne tahtın nede sevenlerin bahtı
