Cümle içinde virgülle ayrılmış tür veya takımların arasına noktalı virgül konulur.
Örnek: Yörede erkek çocuklara genellikle Ali, Kaya Can; kız çocuklarına ise Canan, Sinem, Emine adı verilmektedir.
* Girişik sıralı cümleler arasına noktalı virgül konulur:
Örnek: At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.
* Ama, çünkü, ancak, oysa gibi bağlaçlarla birbirine bağlanan cümlelerde bağlaçlardan önce noktalı virgül konur.
Örnek:Çok yeteneklidir; ancak çalışmıyor.
Örnek: Denize giremez; çünkü, yüzme bilmiyor.
*Aralarında anlam bağı (nedenlik, şartlık) özelliği olan sıralı cümlelerde, birinci cümlenin sonuna noktalı virgül konulur.
Örnek: Param yetmedi; saat alamadım.
Örnek: Kar yağdı; uçak rötar yaptı.
Örnek: Saatimi veririm; ancak, yarın getir.