Sonsuz Aşk

Giderken
Ne bir uğurlayan var
Bu evde beni
Ne döndüğümde
Karşılayan bakışlar.
Sadece
Özleminin
Yalnızlığımla kesiştiği yerde
Asılı duran hüzün var.
Kalkmış göçün
Yükünü indirdiğin
Her duraktan.
Bana kalan
Fırtınaya yakalanmış
Kuru çiçekler yığını hatıralar.
Kayıp gidiyor toprak
Ayaklarımın altında
Nereye bassam.
Irmakta suya düşen öpüşlerimiz
Kırağı düşmüş saçaklarda
Gülüşlerimiz üşümekte.
Adı batsın
Yazgısı değişsin
Bu dönüşü olmayan gidişin.
Ya da öğretsin sabrı
Nafile
Çaresiz
Yüreğime dağları deviren bekleyişin.

MsXLabs Üye Girişi