Madencilik o bölgenin ekonomik olarak gelişmesini sağlar işsizlik azalırulaşım ve altyapıya daha çok önem verilir.

Madenciliğin gelişmesi ile işgücüne olan ihtiyaçtan dolayı şehirleşme; sanayileşme ve hammadde kaynağı olmasından dolayıda ticariyet faaliyetleri olumlu olarak gelişir.

Buna en güzel örneklerden biriside Zonguldak şehrinde yer alan taş kömürü madenidir.

Zonguldak 1829’da Uzun Mehmet ‘in kömürü bulması ile gelişmeye başlayınca ekonomik yapı çok kısa sürede değişikliğe uğradı. XIX.yy’ın ortalarında Taş Kömürü Ocaklarının işletmeye açılması Zonguldak’ın toplumsal kültürel yaşamında bir dönüm noktasıdır. Bundan sonra kömür havzasında toplumsal ilişkilerin maden kömürü üretimine bağlı olarak biçimlendiği görülür. XIX.yy’ın ikinci yarısında kömür üretiminde gelişmesine koşut olarak tahta iskelesi ve çevresi büyümeye Zonguldak Kozlu Kilimli kentler bütünü ortaya çıkmaya başlamıştır. 1908’de Meşrutiyetinden sonra yörede ilk işçi hareketleri başlamıştır. Kömür havzasındaki geleneksel ilişkilerin ve değerlerin alt üst olmasına karşılık iç kesimlerde geleneksel dışa kapalı yapının sürdüğü görülmektedir. Cumhuriyet dönemine girildiğinde Maden Kömürü Havzasında hızlı bir toplumsal değişme süreci yaşanmıştır. Cumhuriyetin ilk yıllarında üst yapıda gerçekleştirilen dönüşümleryörede kültür değişmesi sürecini hızlandırmıştır. Eğitim kurumları halk evleri Cumhuriyetin benimsediği çağdaş değerleri yaymaya çalışmıştır. Zonguldak çevre illerden ve göçler almış nüfusu artmış ve kentsel yapı ortaya çıkmıştır. Zonguldak Cumhuriyetin ilk sanayi kenti olarak ortaya çıkmıştır. Sosyal kültürel ve ekonomik yapı değişime uğramıştır. Taş kömürünün varlığına bağlı olarak Karabük ve Ereğli’de Demir-çelik sanayinin kurulması bölgede yeni kentlerin kurulmasına neden olmuştur.