Mimar Sinan
(1489 Ağırnas/Kayseri-1588 İstanbul)
Osmanlı döneminde yetişen en büyük mimarlardan biri. Devşirme olarak istanbul'a getirildi. Yeniçeri ocağında inşaat işlerinde çalıştı. Böylece hem mimarî bilgisini geliştirmek, hem de seferler dolayısıyla gittiği ülkelerin mimarî yapıtlarını inceleme olanağını buldu. 1539'da mimarbaşı olduğunda arkasında uzun bir pratik tecrübe ile İran dahil hemen tüm Orta Doğu'yu, Macaristan dahil tüm Balkan ülkelerini gezip görmeye ve buralardaki mimarî yapıtları incelemeye dayalı bilgi ve görgüye sahip bulunuyordu. Ölümüne kadar yarım yüzyıl başmimar olarak yerini korudu ve bu uzun süre içinde 84 cami, 52 mescit, 57 medrese, 5 su kemeri, 8 köprü, 20 kervansaray, 7 darülkurra, 17 imaret, 3 darüşşifa, 8 mahzen, 35 saray, 48 hamam, 22 türbe, birçok çeşme ve sebil yaptı. Yapıtlarında o güne kadar uygulanagelmiş tek kubbe tipine yarım kubbeler ekledi. Osmanlı mimarîsinde ilk kez merkezî plân uyguladı. Sürekli değişik plânlar deneyerek en uygun mekân şekillerini araştırdı. Anadolu Türk mimarîsinde klasik çağın simgesi oldu. En önemli üç yapıtı, Şehzadebaşı (1544-1548), Süleymaniye (1549-1556), Selimiye (1569-1574) camii ve külliyeleridir.
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
