Bulutlar süzülüp giderken,
Ay gülümseyiverdi tepemden,
Bakire bir kız gibi kıkırdadı,
Sonra sevgi ile göz kırptı.
Durma şair,
Bu gün ay onbeş dedi,
Yeni mısralar gerekli,
Bekliyor bunca sevgili.
Hazırsa kağıdın ve kalemin,
Vaktidir, aşk kokan şiirlerin.
Uzandı, en parlak yıldızı,
Yakaladı ensesinden, aniden,
Tut şair dedi, avuçlarıma bırakıverdi,
Ter içinde uyanıverdim birden,
Güneş,
Günaydın diyordu, penceremden.