Ömer Bedrettin Uşaklı

(1904, Uşak - ö. 24 Şubat 1946, İstanbul)
Özellikle Anadolu’nun doğal görünümlerini yansıtan canlı, özgün ve duyarlı betimlemeleriyle tanınan şair.

Sivas kadısı Ömer Efendi’nin oğluydu. İstanbul’da Kabataş Erkek Lisesi’ni (1924) ve Mülkiye Mektebi’ni (sonradan Siyasal Bilgiler Fakültesi) bitirdi (1927). Mudanya kaymakam muavini oldu. 1928’den başlayarak kaymakamlık, 1938-43 arasında da mülkiye müfettişliği yaptı. Kütahya milletvekili olarak TBMM’de bulundu (1943-46).

1925’te Milli Mecmuamda çıkan şiirleriyle adını duyuran Uşaklı’nın daha sonraki ürünleri Hayat ve Varlık dergilerinde yayımlandı. Anadolu’da görev yaptığı sırada gezip gördüğü yörelerdeki izlenimleri şiirlerine başlıca esin kaynağı oldu. Biçim açısından Hecenin Beş Şairi’ne yakın olmakla birlikte, öz yönünden onlardan ayrıldı. Daha çok Faruk Nafiz Çamlıbel-Orhan Seyfi Orhon çizgisindeki yurt şiiri anlayışının etkisinde kaldı. İzlenimci bir gözle algıladığı doğayı, ülke gerçeklerini ve bireysel duyarlığını özgün bir yaklaşımla yansıttı. Anadolu’dan ve doğadan özgün, canlı betimlemeler aktardı. Annesi ile çocuğunun ölümü, gurbet tedirginlikleri duyarlığını besleyen başlıca öğeler oldu. Son döneminde biçimsel açıdan çağdaş Fransız şiirinden de yararlandı.

Başlıca yapıtları Deniz Sarhoşları (1926, değiştirilmiş 2. basım 1929), Yayla Dumanı (1934) ve Sarihiz Mermerleri'dir (1940). Seçme şiirleri 1945’te gene Yayla Dumanı adıyla yayımlanmıştır. Toplu şiirleri 1988’de İnci Enginün tarafından Bütün Eserleri adı altında derlenmiştir.