NAZLI ERAY
28 Haziran 1945’te Ankara’da doğdu. İstanbul Arnavutköy Kız Kolejini bitirdi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi ile Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirmeden ayrıldı. 1965-1968 arasında Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’nda çevirmen olarak çalıştı. Evlendikten sonra görevden ayrılıp sadece yazılarıyla ilgilendi. 1977'de Amerika’da Iowa Üniversitesi’nde konuk öğretim üyesi olarak bulundu ve bir sömestr yaratıcı edebiyat dersi verdi. Yazmaya lise öğrenciliği yıllarında hikaye çalışmalarıyla başladı. İlk öyküsü "Monte Hristo" Varlık dergisinde yayınlandı. 1975'te ilk kitabı "Ah Bayım Ah" basıldı. Öyküleri İngilizce, Fransızca, Almanca, İtalyanca, Japonca, Çekçe, Urduca ve Hintçe’ye çevrildi. 1986'da öykülerinden bir demet Almanca olarak Almanya'da yayınlandı. Güneş ve Cumhuriyet gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı. 1978'ten beri Türkiye Yazarlar Sendikası üyesi. Aynı zamanda uluslararası PEN üyesi. Eserlerinde ironi ve eleştirinin ağır bastığı gerçekdışı bir evren yaratır. Düşle gerçeğin, yaşananla tasarlananın iç içe örüldüğü öykü ve romanları zengin bir düş gücünün ürünüdür.
ESERLERİ
ÖYKÜ:
Ah Bayım Ah (1976)
Geceyi Tanıdım (1979)
Kız Öpme Kuyruğu (1982)
Hazır Dünya (1984)
Eski Gece Parçaları (1986)
Yoldan Geçen Öyküler (1987)
Aşk Artık Burada Oturmuyor (1989)
Kuş Kafesindeki Tenor (1991)
Elyazması Rüyalar (1999)
Beyoğlu'nda Gezersin (2005)
ROMAN:
Pasifik Günleri (1981)
Orphee (1983)
Yıldızlar Mektup Yazar (1993)
Arzu Sapağında İnecek Var (1994)
Ay Falcısı (1994)
İmparator Çay Bahçesi
Uyku İstasyonu (1995)
Deniz Kenarında Pazartesi (1997)
Örümceğin Kitabı (1998)
Aşık Papağan Barı (1998)
Ayışığı Sofrası (2000)
Aşkı Giyinen Adam (2001)
Sis Kelebekleri (2003)
DENEME:
Düş İşleri Bülteni (1999)
ÖDÜLLERİ
1988 Haldun Taner Öykü Ödülü, Yoldan Geçen Öyküler ile
2002 Yunus Nadi Ödülü, Aşkı Giyinen Adam ile
