...Artık DuyguLar...
Suskundum...
Suskunluğumda çığlıklar kaybolurdu.
Ve her gece,
Yıldızları saymak için çıktığımda sokağa,
Yıldızlar kaçışırdı...
Ayrı bir dünyanın insanıydım,
Ayrı bir sevincin,
Ayrı bir heyecanın.
Belki de sensizliğime tek sebep buydu.
Akılalmaz bir aşk büyütmüştüm içimde.
Son bir şarkı söyleyecektim senin için,
Gözlerim bulutluydu...
Ama sen tahammülsüzdün.
Umarsızlığından
Rüzgarlar ürperirdi,
Bulutlar kaçışırdı umarsızlığından,
Umarsızlığın, beni bitirirdi...
Suskundum...
İçimde çiy taneleri birikmişti
Son yağmurdan kalan.
Son yağmurla beraber gitmiştin.
Olsun,
'Nasıl olsa geçer' demiştim,
Geçmedi...
Geçmedi ama ne fark eder,
Sana, 'gitme' diyemedim...
Bir hançerin olmalıydı,
Bağrımı delmeliydin.
Bir zehirmiş gibi söküp atmalıydın,
Bu hassas,
Bu lanet,
Bu apansız hissiyatımı,
Yada kalmalıydın.
Belki, sarılmalıydın sımsıkı...
Suskundum...
Suskunluğumda, artık duygular yatardı...
Her gece
Seni beklemek için gittiğimde köşebaşına,
Orada,
Bir karakalem resim gibi
Soğuk duvarlar vardı,
Ve orada ümitsiz bir aşkın
Cansız cesedi yatardı...
Suskundum...
Gözlerim kor gibi,
Ellerim titremekteydi.
Ellerim, ellerini özlemekteydi.
Hani bir sabah,
Hani serin bir rüzgarla beraber,
Hani buluştuğu bir vakitti
Gözlerimizin,
Verdiğin söz aklıma gelmekteydi.
Bana 'gitmeyeceğim' demiştin
Hani.....
