tez unutulan acıları önemsemem,
getir bana
kırmızı karanfilin kanayan yarasını..
içime güz yağmurları yağıyor
güldüremiyorum yüzünü siyahın
yorgun sevdamı dinlendirirken
keşkelerin ipine tutundum
zehir sızdırıyor içime pişmanlıklar
yitik umutlar toplamında
didikleyip durma yüreğimi..
mevsimlerin arasına sıkışmış bir kış günüyüm
bir yaşamın pusulasızlığında/kanadı kırık
başıboş bir yalnızlığın
sesizce yüreğe indiği karmaşada
unutulmuş son eylülü de yaktım
ömrüme yazamazsın kimliğini..
her hüznüm
kendi acısının rengini veriyor
aşk çiçeklenir mi bu mevsim
taç yaprakları gözlerini açar mı
bilmem
yüreğimdeki uçurtmanın ipi senin elinde
bir boşluğa düşer gibiyim
damla damla özledim seni..
...............açıklayamam
mevsimsiz yağmurlar gibiydik
ertelenmiş sevda tadında
..............kalemim oldun
belki adı yoktu yaşananların
yaşanmamış aşkların hatırı için
........ne şiirlerimden
..............ne de aklımdan çık
yaralı olsa da sözcükler
tüm ezberlerimi kaybetmeden
...... ..anılarımda kal ki
..............susmasın kalemim
