Hikayeler ve Öyküler -1- [Arşiv]

bırakıp gitmeler üzerine konuşmak mümkün değil.oysa hatırlıyorum,baş başa verip ne çok bırakıp gidenler üzerine konuşmuşluğumuz vardı.içimizden acıma sözcükleri çıkarken,yüzümüzde hafif bir tebessüm olurdu.
başkalarının terkedildiğine sevinmezdik.ancak acımız yüzümüze vuran tebessümle gölgelenirdi.biz başkaları için üzülmelerimizi acı duymak sanırdık.değilmiş!sen bütün bunları anladın mı bilemem ama benim artık yüzüm buz kesiyor.yüzümden tebessümden eser bulamıyorum!başkalarının yalnızlıkları inceden hüzün kokan sohbet konuları olabilirmiş sadece.insanın,yalnızlığı anlaması için,yalnız bırakılmasından başka yol yok.
O YOLU BANA SEN AÇTINN!!!
durup dururken değil ama en gitmemen gereken zamanda,beni yalnızlığın kollarına bırakıp kaçtın.şimdi ben,yaşama bu kadar yabancı kalmışken,sensizliği nasıl anlarım?
SENİNLE BAŞLADIĞINA İNANDIĞIM BİR HAYATI SEN OLMADAN NASIL YAŞARIM?
"aşk,herşeyden önce sorumluluk demektir"diyen,sen değil miydin?seni sözünde durmaya çağırıyorum.
YALNIZLIK SEN KADAR ŞEFKATLİ DEĞİL!!!
ben ,aşkın bir alışkanlıktan ibaret olduğunu söyleyeceğinden korkmasam,sensizliğe alışamam diye bağırmak isterdim.belki de bütün bunlar kuruntu,şimdi sen de benden uzakta,aynı acı dehlizlerinde beni arıyorsundur.az sonra geleceksindir de,nasıl karşılanacağının kaygısıyla doluyorsundur.bunları bilmiyorum.emin olabildiğim tekşey,bırakıp gitmenin,geride kalanı sonsuz kederlendirdiği.insan, ne kadar olsa zayıf bir yaradılışa sahip!yüreğinde sonsuz kederlerin sığabileceği kadar yer yok.bütün bunları kendimden biliyorum!yüreğim sonsuz kederleri gözlerimden taşırıyor.gözyaşlarım,sensizliğin yüreğimde yer bulamayan kederlerinden başka bişey değil.ve gözyaşlarım dinecek gibi görünmüyor,sen ince parmaklarınla onları teselli etmedikten sonra.
içimde bir uğultu sürekli yükseliyor.senin ayak izlerin sanıyorum.
geleceksin sanıyorum.
ve yine birlikte gitmeler üzerine konuşabileceğimizi sanıyorumm...
AMA YALNIZLIK SEN KADAR ŞEFKATLİ DEĞİL!!! AŞKIMMMM...

MsXLabs Üye Girişi