Çocuk Resimleri
MsXLabs.org
Ah bir çocuk olsam.. Ah çocukluk anıları, geçmek bilmeyen günler bir an önce büyümeyi istediğimiz günler, sokaklarda koşturduğumuz kirli pasaklı üstlerimiz,yaralı dizlerimiz,evcilik oynadığımız ağaçlar,nelerle mutlu olurmuşuz o zamanlar öyle bir sakızla bir şekerle ama yinede büyümeyi istedik, büyüyünce istediklerimizi özgürce yapabileceğimizi ve alabileceğimizi sandık hep. Sonra yavaş yavaş büyümeye başladık,okula başladık zor geldi ilk kez anneden uzaklaşıyorduk,sıkıntıdan kalemlerin tepesini yer olduk, onada alıştık arkadaşlar vardı,oyunlar vardı, teneffüsler vardı,ortaydı, liseydi,üniversiteydi derken isteklerde artmaya başladı kendimize güvenmeyi öğrendik. Neler değişmedi neler çocukluktan buyana,sadece okul sıkıntıları değil artık birde gönül sıkıntıları vardı hayatımızda,küçükken dizi acıdığı için ağlayan bizlerin artık gönülleride acıyordu,önceden dizimiz acıyınca yarası geçiyordu, bant vururdu annemiz yorgun düşerdi bünyemiz oyun oynamaktan gece olunca hemen uykuya dalardık yorgunluktan. Ama gönül yorgunluğu çok başkaydı,çocukken bizi yorgun düşüren şeylere hiç benzemiyordu çok farklı ve en acısıydı,ne bant tutuyordu kanamasını ne de uyutuyordu acısı, artık öyle ufak şeylerle mutlu olamıyorduk, mutlu olamadıkça daha fazla hırslanıyor birşeylere kavuşma hayaliyle yaşıyorduk hep. Kavuşunca mutluluğu yakalamış mıydık acaba? Artık sorumluluklarımız vardı,geçim sıkıntısı v.s gibi, okurken beynimiz yorgun düşmüştü,severken gönlümüz şimdi de bunlara ek birde bünyemiz yorgun düşecekti çalışacaktık,çabalayacaktık yaptık başardık ve yine mutlu olamadık. Hep bir koşuşturmaca oldu hayatımız artık,her istediğimiz elimize geçince başka bir mutluluk aracı arar olduk en güzel, en saf, en masum günler çocuklukta saklıymış meğer, yetiniyorduk o zamanlar istekler azdı, oyundu herşey ama mutluyduk. Şimdi arar olduk o günleri, özler olduk( en azından benim için öyle) düşününce bazen gözlerim dolmuyor, uzaklara dalıp iç çekmiyorum desem yalan olur okuldu,gönüldü,çalışmaktı derken bünyeler yorgun düştü her birimiz kendi hayatlarımız içine gömülür olduk. Kendi adıma şuan yaşım otuz beşe beş kala,elleri öpülesi yaşlıların yorgun yüzlerine bakınca, şimdi çocuk olmak vardı diyorum, ah çekip bir çırpıda hayat hikayelerini anlatıyorlar onları dinleyerek huzur buluyorum sanki ve diyorum kendi kendime, ne çabuk geçti, ne çabuk daha dün gibiydi! işte hayat bu kadar kısa, bir kaç satıra sığacak kadar.. Çocuktuk büyümeyi istedik, büyüdük mutlu olmayı beceremedik...
Katalog konular için bakınız:
Resim ve fotoğraf konularında uygulanan kurallar şöyledir: - +18 içerikte resim ve fotoğraf eklenmesi yasaktır.
- Deviantart.com sitesinden alınan her resim ve fotoğraf için kaynak bilgisi verilmesi zorunludur.
- Bir mesajda en fazla 3 adet resim/fotoğraf olmalıdır.
- Eklenecek olan her resim/fotoğraf mesajına konu başlığı girilmelidir.
- Yukarıda belirtilen kurallara uygunluk göstermeyen bütün resim/fotoğraf ekleri silinecektir.
Son düzenleyen _Yağmur_; 26 Haziran 2013 15:41
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
