depreşen duygularımla sendeyim yine
kalpsiz kabuklu atık şehrinde,
aç kalan defo titreyişlerinde...
hisset diyebilecek tek şey varken
hasretten kokuşmuş
ıssız özlemlerimle yapayanlızım...
harmanlanamayan duygularda
başı boş olan
tutkularımla bağlandım
şafağın doruksuz karanlığına...
güz rengi incimiş umutlarla
yaklaşıyorum,
özümsenemeyen duygularına
çölleşen beden parçalarında
yeşeren hüzünlerle
yine
o katil gecelerin bıraktığı imdatlı soluklarda
sendeyim...
