KİMİN VAR Kİ….
Evinden kitaplarından uzakta mısın
Arada bir telefon et kendine
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden
Kartlar gönder kendi kendine gittiğin uzaklardan
Sevgilim diye başlayan öperim diye biten
Senin senden başka kimin var ki arasın….
İnince trenden yada uçaktan yalnızlığın
Sevinçle karşıla yalnızlığını garlarda, hava alanlarında
Ayrılışlarda sarılıp öpüş yalınlızlığınla
Uğurla kendi kendini dönüşsüz yoluculuklara
Bekle kendini uzak yolculuklardan dönersin diye
Senin senden başka kimin var ki beklesin….
İçki masalarında bir başına mısın
Kendinleysen yetmelisin kendine
Çoğaltıp yalnızlığını konuş bir çok kendinle
Kaldır içki bardağını kendi şerefine
Ağlaşarak gülüşerek tartışarak kendinle
Senin senden başka kimin var ki bulasın…
Düşmanların saldırılarından yuvarlandıkça yerlere
Tutup kendi saçlarından kaldır kendini
Seni sana bildirecek kimsen yok başka kendinden
Ölünce senin bile haberin olmayacak öldüğünden
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin
Kimin var ki senin sana öldüğünü söylesin…
Kendi kendinin hem konuğu hem ev sahibisin
Zamanın varken ağırla kendini sarılıp öperek
Biliyorsun nasılsa yakın o gelecek
Kimileri “yaa öyle mi ne zaman vah vah “ diyecek
Daha şimdiden sev kendini sev kendini sev
Kimin var ki seni senden başka sevecek….
Aziz NESİN
