Aslında acı olan ayrılık değildir. Suçluluk hissidir. O bensiz ne yapar düşüncesidir. Ona bensizken ya birşey olursa korkusudur. Aslinda hic birimiz istemedik ayriliklari.. ama hayat iste yeri gelince gosteriyor gercek yuzunu ve bu yine hayatin sana aldigin nefes bile bana ait deme seklidir. Hic bir zaman yapacak bir sey yoktur. Hayat ne derse sen o'sundur. Bunun sonucu bölük pörçük bir yasam olsa bile gikini cikaramazsin ayrilikla bas basayken.. Cunku hayat son sozunu soylemistir. Arkasindan yalnizlik girer devreye. Yalvarir yakarir bir sans daha icin ama donmez o eski gunler geri. Cunku bilirsin hic bisey eskisi gibi olmayacaktir. hayat be derse sdn o'sundur... Ne bir eksik ne bir fazla.. Artisi veya eksisi olmayan bir yasam cikar karsina.. Zaman akip gider dur diyemezsin.. Bogazin dugumlenir. Kalirsin. İcinde firtinalar koparken sen gikini bile cikaramazsin. Cunku hayat son sozu soylemistir. Ne bir eksik ne bir fazla.. Uzulursun belki... Ama bosadir. Sonra birgun yalnizlik degisir. Kotulesir! Kapiyi ustune kilitlemedeb once aradan sana bakar ve guler. GİKİNİ CİKARAMAZSİN! İcinden sadece "Tanrim beni kurtar!" dersin. Ama kimse yardimina gelmez. Susarsin, bi kosede sadece beklersin. Ama ne bekledigini sen bile bilmezsin. Birgun gelir KADER cikar karsina. Aralar kapiyi gulumser sana. Seni kurtaracagim der. İnanmazsin. Cunku cok vurgun yemissindir. Kimseye guvenemezsin. Ama kader soz verir. Kapiyi kapatip seni yalnizliga terk etmeden once son bir kez gulumser sana.. Oda gider. Ve sen karanliga tekrar donersin. - Bir biri ardina gecen gunlerden sonra artik evden bike cikmazsin. Bombos evinde tek dostun aynadir. Cunku sen aglarken o hic bi zaman gulmezdi.. Yaptiklari yetmezmis gibi bir anda Hayat cikagelir. Dalga gecer seninle. Baslar yine firtinalar.. Bagirmak istersin. "SUS, SUS VE ÇEK GİT!" ama halin yoktur konusmaya. Tukenmissindir artik.. Dusunceler icinde gozlerini kapatir ve uykuya dalarsin.. Sabah olur kalkmak istersin ama acamazsin gozlerini.. Hic birsey yetmezmis gibi birtek seye uzulursun. Gozlerindeki isik sonerken karsindaki son sey hayattir. ama sen herseye ragmen mutlusundur. Cunku kader sozunu tutmustur. Seni bu hayattan cekip almistir. Sonra yepyeni bir yere gelirsin. Her yer civil civildir. İnsanlar, cocuklar.. Sonsuz bir yasam vardir karsinda. Ama hala birsey eksiktir. Yillardir gormedigin birsey.. Hatirlarsin onu, ama birturlu adini koyamazsin.. Sen kalabaliga bakip dalmisken aralarindan birsey cikagelir. Bu kaderdir. Yaklasir ve tutar elinden.. Yillar sonra hissettigin bu sicaklik paha bicilmezdir. Kader seni cekistirir ama nereye bilemezsin.. En sonunda bir kapinin onunde durursunuz. Kader kapiyi aralar ve o an icindeki eksiklik kaybolur. MUTLULUK dönmüştür yillar suren aradan sonra.. Karsinda atesler icinde yanan seyler gorursun. Bunlar hayat ve yalnizliktir. Dalga gecme sirasi sendedir. Ama yapmazsin. Cunku bilirsin onlar bu kadarina bile degmezdi. -Hersey tamamlanmistir. Artik eski gunler haricinde hersey geri gelmistir. Dusunceler icinde gozlerini yumarsin.. Kader kulagina fisildar; "MUTLU OL!" . Gozlerini actiginda tekrar sensindir. Evinde.. Yataginda.. Ama bu sefer mutlusundur cunku son gordugun acilarin yok olusudur.. Durursun ve aklindan sunlar gecer; " Hayat sadece bir figuran, Rolleri Kader belirler.." ve sonra kahkahalara bogulursun.. Cunku sen bunu hak etnissindir.. TEK BİR SOZCUGUNE KADAR BANA AİTTİR. İSTEDİGİNİZ YERDR ARAYABİLİRSİNİZ.. YALNİZ COCUKTAN SEVGİLERLE.. Hoscakalin..