Sahip olduğumuz haklar hangi durumlarda kısıtlanır?



Anayasanın 13. maddesinde: Temel hak ve hürriyetler, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla sınırlanabilir. Bu sınırlamalar, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve laik Cumhuriyetin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olamaz.”

Demek oluyor ki, Devletin bireylerini oluşturan “Kişi”, hak ve öğürlüklerini kullanırken de, Anayasa’da ifadesini bulan bu kuralları göz ardı edemez. Bu kurallar, hak ve özgürlüklerin kısıtlanması olarak da kabul edilemez. Özgürlüklerin kullanılması için, Devletin varlığı esas alınmalıdır.

Klasik bir cümle vardır; “Kişinin özgürlüğü, diğer kişinin özgürlük sınırında biter” denilir. Bu tanımlama, bir başka şekilde da açıklanabilir. Denilebilir ki; “Kişilerin özgürlüğü, saygı sınırını geçemez.” Yani, özgür davranış, insanlara saygısızlık boyutuna vardırılamaz. O boyut “Suç” teşkil eder.

Kişi, temel hak ve özgürlüklerini kullanmada hassasiyet gösterirken, aynı hassasiyeti, Devletin varlığının ve bütünlüğünün korunmasında da göstermelidir. Kişinin, bir tarafta hak ve özgürlükleri varken, diğer tarafta da kendisine, ailesine, çevresine ve Devletine karşı da yok sayamayacağı veya özgürlüklerinin önünde göremeyeceği ödevleri bulunmaktadır. Anayasa’nın 12. maddesinin ikinci paragrafı da bunun açıkça ifadesidir.

Sonuç olarak, kişi bu çerçeve ve sınırlandırmalar içinde, davranışları, fikirleri ve bunları sergilemede kendi iradesini kullanmakta özgürdür. Ancak, özgürlüklerin de bir sınırı olduğunu unutmamak gerekir. Sınırlar da, ancak yasalarla belirlenir ki, o yasalara uymak de, kişinin görevleri arasındadır. Özgürlüklerin “Sınırsız” olduğunu savunmak, bu anlamda mümkün değildir.
Kaynak:Sahip olduğumuz haklar hangi durumlarda kısıtlanır? | Kısaca