NÜKTEDAN YARA
“her ayrılık, bir sonrakine kefildir
usulca not edilmiştir ödeşme vaadine
aşkı size tanımlayan
o roman kahramanı bile bilmektedir
aşk;
ayrılıkla mükelleftir…”
I
Her aşk;
bir övgüdür teslimiyete
tılsımını kendine saklayan aitlendirilme
ve biraz da deşifre olmaktır
kendinizden bile gizlercesine
lakin;
damıtılmamış tarihiniz
ve defalarca ağır sınavlardan geçen benliğiniz
bir bağışıklık gibi farkındadır;
ayrılık,
her aşkın sonuna atılan en kesin paraftır...
Her aşk;
kendi şimşeğini düşürür
acıtan, çıplak bir aydınlık vurur yüzünüze
dindiğinde yağmur
ve son şeridi sarıldığında rüyanın
uyanır gafil avlanmaya razı bedenler
kir, ter ve yaş ayrışır çizgilerinizde
kendini kapatır parantez
ve sahipsiz bir duaya dönüşür
nemini gizleyen merhametsiz sözcükler
biliniz ki;
sizden önce de
denendiler…
II
Günahları müjdeleyen o muhteşem zafer! Herşeyi bağışlatan yalnızlıkların tanrısı. Yitirilmiş bir bilinç boşluğuna yerleşen kısa metrajlı film.
ki hepiniz seyrettiniz,
itiraf ediniz...
İnsanlığın en açıklanamaz bağnazlığıyla,
çağlar boyu devredilen ganimet
sırrından korkan şiirlerin
ve ketum şairlerin kutsalı
geometrik seri cinayetlerin
en yasal adanmışlığı
ah, hükmü mühürlü
o muhteşem suç ortaklığı...
bir sihirli ürpertiye kanar masumiyetiniz
hazırlanın;
yeniden davet edilebilirsiniz...
III
Her yüreğin gücü başka bedenlerde denenir ama her yürek kendi bedeninde yenilir. Çünkü o bilinç kaybından size kalan, bir inziva sükunetinin ertelenmişliğidir ancak. Bir sorgudur bu, görülmeyenler, duyulmayanlar, daha da acısı, hissedilmeyenler, bir bir düşer aklınıza, tahammülsüzce acıtır canınızı. Bir put daha kurban edersiniz yanılgılarınızın meşruluğuna ve göçünüz başlar bir sunaktan bir diğerine. Zorlanırsınız kendinize bile katlanmaya, zamanın, bellek kazıyıcı merhametine sığınırsınız.
çok önceden vaat edilmiş bir yalnızlığı
kendinize saklarsınız...
kozasını ören bir tırtıl sabrıyla
ve ağır hesaplaşmalardan geçerek her adımda
usulca tırmanırsınız derinliğinizi
açılır ağır ağır kapısı, içinizdeki sandık odasının
üstü kalın bir toz tabakası ile örtülen
ne varsa biriktirdiğiniz
yenilenir birden
ışığına kavuşur göz
düğümünü çözer ten
bir inci firara hazırlanır istiridyeden
üç harf söz verilmiş
bir cinayet geçer içinizden....
IV
Var olduğunu gösteren herşey;
bir kitabe gibi saklanan günlükler, ayin sevişmeler, yazılan bunca şiir, bunca şarkı, bir tamirhanede yaşar gibi, bıkmadan, usanmadan onardığımız yanlarımız, anlarımız ve anılarımız, ödenen tüm bedeller
aslında yokluğuna işarettir
aşk biraz da,
bunu kabullenmektir...
kendinden öykünen
maun bir yalnızlıkta
ağır bir yara
hem de öylesi nüktedan
kabuk bağlamıyor
kan içinize akmadan...........
