Merhaba
bu yaştaki tecrübelerinle beni anlayabilirmisin bilmiyorum.
ama okula gidip bu şekilde yaşayacak ve ilerideki hayatını bozacaksan ve senin henüz görmediğin ama ailenin ve toplumun iyi niyetle tavsiye etttiği hedeflerden uzaklaşacaksan
"Gitme bence"

hele okul fayda yerine zarar veriyorsa yine gitme.
ama yaşına göre biraz zorda olsa, hedeflerin varsa, bir meslek ve hayat seçmek gibi, seçenekler ortada.
bu arada büyümek istemiyorum çalışmak istemiyorum diyorsan bu herkesin istediği birşey
maalesef bunu bulan kimse olmadı.

güzel olan ruhumuz büyümüyor o hep cocuk kaliyor. ama hayat ve ortamlarımız ve sorumluluklarımız büyüyor ve değişiyor.

bir hayat tarzı oluşturma veya geleceğe dair basit hayallerin varsa ;
herkesin bildiği okul bilinen en kolay yol. bu yolda doğru şekilde gidersen bir yerlere ulaşabilirsin.
ama bir başka şekilde kendine büyük diyen insanlar arasında yaşayacaksan ve yer edinip saygı göreceksen, o yolu seçebilirsin.

düşündümde okulu yola benzetiyorum ,
bazen sabretmen bazen hızlanman bazen bakımdan geçmen lazım. (yol benzetmesi yapınca kişiyide arabaya benzettim)
bu istanbulda böyle iken küçük şehirlerde şartlar farklı. yollar farklı. hızlı bir okul ama sonu yine o köyde bir yer.
istanbulda yoğun bir trafik ama çok önemli veya güzel yerlere ulaşabiliyorsun.

gerçektende okul hedefe giden kalabalık bir trafik gibidir (1 saat beklersin köprüden geçmek için . )
okulda, "dersler ve ödevler, arkadaşlık ortamı" gibi zor şartların hızlı , kısa acil çözümü olmayabilir. (varsa birileri söylüyordur bunu zaten)

ama yolda sabredebiliyor ve ilerliyorsan sabret,
yok bu yolda sabredemiyorsan sıkılmış veya patlayacak gibi olmuşsan, keyif almak yola devam etmek için kişiliğinde küçük değişiklik denemeleri yapabilirsin.
çok değil tabi. kişiliğin çok değişiken olmamalı, esneklik den bahsetmeye çalıştım aslında.
yeni arkadaş deneyebilirsin sonra başka arkadaş. sabırla. 1 günde değil

ödev ve dersleri yapmışsın yapmamışsın kimsenin umrunda değil, onların umrunda olan seni kontrol etmek hedeflerine gidip gitmediğini kontrol altında tutmak.
sınavlar neyi eksik öğrendiğini ve ilerde neyin başına dert açacağını gösterir.
bildiklerin ise zaten senin haklı gururundur. eksiklere odaklanmak zordur ama çok faydalıdır.

senin derslerini yapmandaki amaç şu olmalı, bugun öğrendiğin dersi sınavda hatırlamak
ve sonraki konularda alt yapı oluşturmak için ödevlerini anlayarak yapmalısın. okulda acele edebilirsin ama evde etme anla sor anlamadığını ertesi gün öğretmene sor.

iş hayatının çok küçük örneği olan bu tarzda çalışan biri çok başarılı oluyor. bu şekilde olmayan hedefi bilmeyen ve hedefsizlikten zamanı boşa harcayan insanlar pek sevilmiyor tutulmuyor. niye tutulsun ki.

vizyon sahibi ol derler. bunun ne olduğunu kimse bilinmez pek.
"vizyon" ileriyi görmek demek. geleceği canlıymış gibi görebilmek demek.

diyelim sen mimar, hemşire veya araba tamircisi olmak istiyorsun.
yada evde yan gelip yatmak istiyorsun. peki bunun olduğunu görüyorsan (gelecekte)
bunu nasıl yaptığını bize anlat bu seviyeye nasıl geldin.

anlattıkların o kadar gerçekci olmalı ki, sen şimdi bu anlattıklarını yaparsan zaten bu hedefe ulaşacak kadar gerçek olmalı.

zaten sen göremiyorsan kimse görmez ve yardımcı olmaz.
kötü olan kimse başkasının hedefini göremez. görüyorsa kendi kaybolmuştur.

senin yazında gördüğüm niye okuduğunu bilmeden, bulunduğun ortamda zorlandığın

bu sitede verilen cevapların coğu bunun normal olduğunu söylüyor. ve normal.

bu durumda karar senin alternatif yol biliyorsan ordan git.
ama derleki "hedefe giden en hızlı yol, asfalt yoldur." çoğu kişiye göre okullarda hayatın asfalt yollarıdır. bence kişisel gelişimdir.

not: bu trafikte boşver bir yere gitme yat evinde dinlen.
mutluluğa gitmek için onca cabaya değmez. hele okula gitmek

not2: madem yol zor, buna hazırlanıp yola çık. müziğini, gıdanı, sporunu yap yolda zorda kalma. arada mola ver nasılsa trafik ilerlemiyor. benzin al yemek al. uyu.

benzetmelerim dilerim anlaşılır olmuştur. senin yaşındaki dünyam çoktaan kayboldu.
ama anladığım kadarı ile düşüncelerimi paylaştım.