Biliyorum kızgınsın. Kırgınsın.Söylemek istemediğin sözler dilinin ucunda.Hani biraz tutmayıp bıraksan kendini, hepsini yüzüme vuracaksın.Zor duruyorsun. Kibarlığından. Ya da doğru kelimeleri arıyorsun hâlâ...Yok... Boşuna arama.Sevginin arkasında bıraktığın her hece kaybolmuş sayılır...Derin bir kuyuda onlar şimdi; ulaşılmaz, karanlık, dipsiz...Bırak orda kalsınlar. Onlar çirkin. Dokunsan elini, dilini yakarlar.Canını acıtırlar. Benim de...Yüzünden, gözlerinden, dudaklarının titremesinden, bilmediğin birmelodiyi ıslığa dökme çabandan anlıyorum işte, kızgınsın...Senin olmayanları bırak, bana kendi kelimelerinle ulaş...Haydi söyle! Bağır, çağır, yüzüme haykır ama kızgınlığını yüreğinde saklama ne olur...Gözlerini kaçırma benden. Büyütme... Her şeyi hemen şimdi söyle.Affedeceksen şimdi affet beni...Zaman yok.Doğru değil bu kadar uzak olman. Kendini uzaklara vurman...Zaman yetmezmiş gibi, bir de araya mesafeler koyman...Yollar, duraklar doğru değil... Bilesin. Boşuna bu kaçışın...Alıp kendini başka yerlere götürmen yeterlideğil. Ben buradayım.Tam burada. Hiç değişmedi yerim. Bildiğin yerdeyim. Bildiğin gibi...Doğru değil bizi parçalaman. Kabul et bunu.İçin böyle istemiyor, farket, anla...Dokunacaksan şimdidokun bana...Zaman yok.Ben de bekleyebilirim kır çiçeklerinin,ıslak çimenler arasından boy atmasını...Ben de bekleyebilirim ılık lodosların coşturduğu bulanık denizin,küçük sandalları sahilde bir o yana, bir bu yana yatırmasını, ben de...Evet, ben de önce şiirler söyleyebilirim sana,sonra küçük çekingen notlar gönderebilirim.Doğru kelimelerin peşinde,ben de küçük adımlarla dolaşabilirim, ben de...Evet ben de bulduğum ilk aydınlık günde yanına gelip,ilk serin geceyi bekleyebilirim sevdiğimi anlatmak için...Ben de yüreğimi nadasa bırakıp bir süre,bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın, ben de...Ama bunu yapmıyorum görüyorsun.Önce sevdiğimi bilmen gerekiyor diye düşünüyorum.Yaşam bunun ardından geliyor. Adımlarım böyle daha sağlam.Buna inanıyorum, bunu yaşıyorum...Hadi sen de yap bunu.Seveceksen şimdi sev beni...Zaman yok!Bu gece uyuyamazsın sen!Çetin bir sızı sarar odanı, sen şimdi ağlarsın da... Umutsuzca akıtırsın göz yaşlarını.Radyonu açmış şiirler dinliyorsun,elinde kalem... Kadere sitem ederek yalnızlığına dizeler arıyorsun şarkımızı söyleyerek... Bu gece üşüyeceksin biraz anılar gelip seni vuracak, üzüleceksin. Isınmak için güneşi bekle bazı geceler soğuk eserim ben, bilirsin.Gece sana emanet... Bu şehri bir kez daha terk ediyorum,gelemediğin bir yer vardı haniİşte oraya. Yine gurbete düştü yolum...Ve bu gece seni uyku tutmaz Biliyorum....
Senin açmadığın bahçeye yağmur düşermiş
Bülbül konarmış gül dalına bana ne, Sensiz hüzün yüklü baharlar Gecenin rengini taşır sabahlar Dört bir yanımda ahlar, siyahlar Düğün varmış köyde Bayram gelirmiş şehre Bana ne!Hep mayısları bekledim, gül bahçelerinin gül yüzünde gül yüzünü aradım. Bülbül oldum dağlara düştüm aşkından. Feryatlarım tutuştu gül rengini aldı ama gül açmadı sığ bahçemde. Gayri sevdalara tutuldum,
bir zaman avundum öylesine.Sönmedi içimdeki yangınlar her baktığımda o yare sana olan vefasızlığımı hatırladım. Dön artık yeniden rüyalarıma terk etme ne olur düşlerimi biçareyim boynu büküğüm. Yok başımı okşayanım, elimden tutanım, renklerinin kuşağına saranım beni de yanına alanım, bu da benden diyenim.Öksüzüm, yetimim işte. Diken kaldım gönül bahçemdegöz yaşı dökemedim yüreğimin çölüne. Hani söz vermiştim asi kalbime senden başkasını sevmeyecektim. Bakmayacaktım bir başka sevdaya. Kaç defa kapına geldim ama dokunamadım utandım çünkü vefasızdım, duyarsızdım.Bilmem kaç defa ihanet ettim aşkıma... Vefasızım gör işte...
Sensiz baharlar, hüzün yüklü bulutlar gibi döner başımda Sensiz baharlar, hazan taşır bağrında.Sensizlik yüreğimde derin çukurlar açtı.Bekletme beni çöl zambağım, tüm vefasızlığımla yinede kapındayım. Sırtıma sardığım çantamda azığım tükendi çeşmelerin suları ne kadar soğuk aksa yüreğimin yangını o kadar artıyor. ırmakların peşinden koşturdum bir yudum diye,boş denizin koynuna sığındılar. Denizlere el açtım bir merhamet dilendim,
yağmurlara karıştılar. Yağmur bekledim baharları gönül ateşime bir damla düşmediler.Yangınım işte Türkülerim sazıma inmiyor, şiirlerim sözüme uymuyor
gecenin perdesi arkasında yıkıldığımı kimseler duymuyor. Göz yaşı ısmarladım nev baharlara
hani doyası ağlamak için. Hani o gül kokunu hissedebilmek için kaç gül kopardım dalından. Sevdanın tadına doya bilmek için tadında bal aradım bulamadım. Yoruldum işte Al beni de kurtar buralardan,buraların karı fazla, boranı fazlatozu fazla, nazı fazla çekilmiyor. Hani baharı da olsa, çiçeği de açsa,bulutsuz gökyüzü, beyaz denizi de olsa sensiz bir anlam ifade etmiyor. Kelimelerim yorgun düştü eğik başlı cümlelerin arasına mısralarım, ritim tutturamadı,katılamadı şiir kervanına. Çöl gecelerinde yıldızlara Leyla’yı soran Mecnun gibi şaşkınım. Sensiz bahar gelmiş, gül açmış bahçelerde,bülbül konmuş dalına,bana ne. Sen yoksun, kokun yok, rengin yok, tadın yok.Seni getirmedikleri için dargınım baharlaraDargınım işte Seni açmadığı için bahçeler kırgınım,.Kırgınım işte!Yinede kapındayım... KISA BİR YAZIYDI... :d
