Türk Halk Müziği

Türk müziği Türkler'in Orta Asya'dan beri geliştirdikleri,,bugünkü özellikleri Selçuklu ve Osmanlı döneminde belirginleşen müzik.Musiki,Osmanlı döneminde halk ve üst kültür çevrelerinde birbiriyle ilişkili fakat karakterleri farklı iki ana dal olarak gelişmiştir.Osmanlı'nın son dönemdeki modernleşme hareketleriyle Batı etkisi görülmeye başlanmış,bu etki Cumhuriyet döneminde daha da artmıştır.

İslamiyet Öncesi

Türklerin İslamiyet'i kabullerinden çok önce dini törenleri yöneten Şaman Kam ya da baksı, elinde belirli sesler çıkaran demir parçalarının bağlı bulunduğu bir değnekle topluluğu etkiliyordu. Bu törenlerde davulun da önemli bir yeri vardır.
Çin'in kütüpane, Hun Türkleri'nde, Uygur Türklerinde, Selçuklular'da ve Osmanlılar'da müziğe büyük yer ve önem veriliyordu. Ozanları ve kopuzcuları olmayan hiçbir Selçuklu ordusu yoktur.
Eski Türk Hakanlarının saraylarında ve ordugahlarında musiki takımları 9 kök denilen eserleri her gün çalardı.

Geleneksel Türk Müziği

Geleneksel Türk müziği, Osmanlı döneminde halk ve üst kültür çevresinde gelişen olmak üzere ikiye ayrılır. Geleneksel olarak Türk müziği çeşitli ortamlarda şöyle belirir:

• Şehirlerde, saray çevresinde ve konaklarda
• Kâr, beste, semai, şarkı
• Camilerde
• Ezan, dua, sela, tekbir, temcit, münacaat
• Tekkelerde
• Naat, ayin, durak, ilahi, nefes, niyaz
• Köylerde
• Türkü, bozlak, uzun hava, zeybek, oyun havası
• Sınır boylarında
• Serhat türküsü
• Kışlalarda
• Mehter müziği