UMUT
Umut dediğin nedir ki gülüm
Bir tutam bulut belki
Mavilerden yolup koynumuza doldurduğumuz
Kimsenin aklına gelmeyen bir başlangıç
Bitmeyen bir savaş , bir diriliş belki
Ya da hep yarınlarda aradığımız bir yok oluş.
Kimse bilmedi, kimse bilmedi.
Hep yeniden başladık tükenmeye
Herkesin tek başına yaşaması gereken bir türkü vardı.
Ve biz onu yaşıyoruz, artık yüreğimizde umutla
Umut dediğin bir bulutun gölgesi,
Derinlerde yosunlara takılı bir gölge,
Söylenmeyen sözler gibi saklı,
Duvarlara çizilen resimler kadar aykırı.
Umut dediğin yıldızlara asılı uçurtma
Tüm gülücükler gibi, tüm sevinçler gibi güneşte bir parıltı
Sürmesi gereken özlemler, çekilmesi gereken acılar kadar gerçek
Her şeye rağmen, kovulduğu kapıyı çalan bir el umut
Yaşamdan ödünç aldığımız,
Asla geri ödemediğimiz bir an, kapanmamış bir hesap
Acıların dört nala koştuğu akşamlarda şafak beklentisi
Umut dediğin gülüm,senden benden bir parça
Belki biraz dost,
Belki biraz yabancı
Kim bilir,umut belki de özgürlüğü ÖBÜR ADI
