Büyüyorum...Delirdiğime Dair Kanıtlar Bırakarak
Ölüm kokan nefesler salıyorum havaya
Boşlukta tutunmaya çalışan "aşkı bütün" aşıkları
intihara sürüklemek istercesine
Yalanlar basıyorum çevrilmekten eskimiş günlüklere
"Seri katillerin cinayet haberlerinden kestiğim kan kokuları
şehirdeki tüm evlerin odalarına sızdı"
Yakalanıyorum
hasta düşüncemin en zayıf halkasından
Kopuyorum
Koparmamışken gönül bahçemdeki zehirli sarmaşıkları
...
"Seni "ilk ışık"tan önce sevdim
Doğmamışken
Doğacak olmam bir ihtimale bakarken
Erkek çocuk sevdası dinmişken
Annem hala gençken
Babam bugünde olduğu gibi birilerine birşeylere sonsuz öfkeliyken
Ay sonları bir memur maaşının yıkıcılığında gelirken
İki göz odada bayramlık sevinçler biriktirilirken
Poşet poşet toplanan şekerlerin tadında geçerken günler sokaklarda
Kolonya kokulu mendiller saklanırken sandıklarda
Dik yokuşun başında
hanımeliyle fesleğenin sarhoş ettiği sarmaşık
siper ederken gövdesini nice yorguna
Bir çocuk İstanbul'un ayrı bir ülke olduğunu düşünürken
Ayaküstü selamlaşmalarda konuşulacak bir kaç kelime bulunurken
Komşular sağ tutarken ilişkilerini
Yokken,hep yokken,hiç yokken
Olacak olmam bir ihtimale bakarken
"İlk ışık"tan önce yani
Seviyordum ben seni
...
Ellerin yüzümdeki yüzü yırttı o gün
Sen kaldım..
Karşında aşktan yapılmış gururunu
kaldıramayan çocuk ben değildim...
Ağlayamadım
öfkenin gölgesinde kalmış kaşlarını çatma diye..
"Oyun çağını çoktan geçmiş bir çocuğun
büyüyen sadece bedenidir
ve tek oyuncağı nasıl yapıldığını çözemediği bir sevdadır"
Unutma
Anlamıyorum anlat bana
"Sayfaları koparılmaktan dağılmış aşk defterinin
hangi köşesine karaladın sen beni"
Anılar saklanmak için var biliyorum
beni en son ne zaman "an" dın
Sayıltılarım o günden kalma
Bana bakma ve hç anlama seni neden sevdiğimi
çünkü sen
"Gözlerine benim gözlerimle bakamayacaksın"
asla
...
Gerçeklik hissimi kaybettiğim anlarım var
günceme düşürdüğüm
"Kalabalıkları yararak uzayan koridorları ben inşa ettim bu şehre"
Gerçek olmadığımın ispatıdır
Tutuklayın tutulmuş dilimi
Sorguya çekemeyeceksiniz artık beni..
Aşka dair yaşanmamışlıkları döktüm yıllarca ağzımdan
Keşkelerim kursağıma dizilmiş bir yığın hasrete döndü
Kuyruğunu sıkıştırıp anıların kaçırdım en uzağıma
Kendimi unutacak kadar sensiz kaldım
Hatırımın dibine çökmüş çürümüş nice yalnızlığım var
yalın zamanlardan yürüttüğüm
Sana ihanetim ardım sıra sürüklediğim
En çok ta aşkım var büyüttüğüm
Şimdi yüzünü dön ve çarp suratıma
"seni affettim" bu doğru
ama "unutmadım ihanetini"
Sende unutma
Çıkmayacak ağzımdan
Sana ait bir sevda sözcüğü daha
...
Gündüzlerden denk düşürdüğüm
ikinci el samimiyetleri
Gecelerde işleyip aşka dönüştürüyorum
Büyücüyüm
büyüyememişken henüz
Hangi dünyada yerim yoksa yok
Aklıma bulaşan bir hastalığın sonucuyum
Verilemeyecek cezalarımı
not düşürmesinler bencilliklerine aklı bütün olanlar
Boynumda asılı kalan geçmişimde saklı tüm ipuçları
"cezai ehemmiyeti yoktur,emniyetsizdir"
Büyüyorum... delirdiğime dair kanıtlar bırakarak...
Topla tüm kanıtları birgün isteyeceğim senden
ve aklında tut
Seviyorum seni...
İlknur Yıldırım
Son düzenleyen NeutralizeR; 5 Ağustos 2010 23:43
Sebep: isim eklendi
