Vaktiyle bir çömlekçi ustası,birde onun kalfası varmış,beraber işleri yürütüyorlarmış ama kalfa artık ustanın yanından ayrılmak istediğini kendine ayrı bir dükkan açacağını söylemiş,söylemiş ama ustası sen daha usta olmadın kal yanımda tam usta ol sonra ayrılırsın demiş ama dinlememiş kalfa ve ayrılmış.Çömlekleri yapmaya başlamış yapıyormuş ama bir iki güne çatlıyorlarmış hep aynı şey olunca ustasının yanına gitmiş ve sormuş usta ben burda ne yapıyorsam aynısını yapıyorum sen hiç elini işe atmadığın halde burda yaptığım birtane çömlek bile çatlamazken ne oluyorda kendi dükkanımda yaptıklarım çatlıyor demiş.Ustası yarın sabah erkenden benim dükkana gel çömlekleri yap ve kuruması için güneşe bırak sonrada beni bekle demiş.Kalfa aynen dediğini yapmış ve güneşe bırakmış usta geldiğinde çömlekleri kaldırıp tek tek PÖFFF PÜFFF diye üfleyerek güneşlenirken tozlanıyorlar püflemezsen çatlarlar işte her işin bir püf noktası vardır bilmezsen usta olamazsın der ve atasözü günümüze kadar gelir