Abdi İpekçi

(d. 9 Ağustos 1929, İstanbul - ö. 1 Şubat 1979, İstanbul)
gazeteci, yazar.

Yirmi beş yıl Milliyet gazetesinin genel yayın müdürlüğünü, 20 yıl da başyazarlığını yapmıştır.
1948’de Galatasaray Lisesi’ni bitirdi. Bir süre İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne devam etti. 1943-48 arasında Kırmızı-Beyaz ve Şut adlı spor dergilerinde yazı ve karikatürleri yayımlandı. Ardından Yeni Sabah (1948-49) ve Yeni İstanbul (1950) gazetelerinde muhabir ve yazı işleri sekreteri olarak çalıştı. 1951’de İstanbul Ekspres gazetesinde yazı işleri müdürlüğü yaptı. 1954’te genel yayın müdürü olarak göreve başladığı Milliyet gazetesinde 1959’da başyazar oldu. “Durum” başlıklı başyazılarında ve “Her Hafta Bir Sohbet” başlıklı söyleşilerinde toplumsal ve siyasal sorunların hoşgörü ve uzlaşma yoluyla çözümünden yana bir tutum takındı, demokratik hak ve özgürlüklerin savunuculuğunu yaptı. Nesnel gazetecilik ve habercilik ilkelerini yerleştirmeye çalışarak basında saygın bir yer edindi.

Abdi İpekçi Milliyet'teki görevinin yanı sıra, 1959’da Türkiye Gazeteciler Sendikası başkanlığı, 1960’ta Basın Şeref Divanı sekreterliği yaptı. 1961-70 arasında TRT’de açık oturum programları düzenledi. 1964’te Uluslararası Basın Enstitüsü (IPI) yönetim kurulu üyeliğine seçildi. Bu kurumun ikinci başkanlığını yaptı. 1968’de İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü’nde (bugün İstanbul Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu) öğretim görevlisi olarak ders verdi. 1972’de Türkiye Basın Enstitüsü başkanlığına getirildi.

Milliyet'te yayımlanan yazı, söyleşi ve röportajlarını derlediği Afrika (1959), İhtilalin İçyüzü (1965, Ömer Sami Coşar ile birlikte), İnönü Atatürk'ü Anlatıyor (1968), Liderler Diyor ki (1969), Dünyanın Dört Bucağından (1971) gibi kitapları bulunan Abdi İpekçi, bazı yönleri günümüzde de karanlıkta kalmış olan bir suikast sonucunda yaşamını yitirdi. Başyazılarından bir bölümü ölümünden sonra Barış, Demokrasi, Özgürlük (1982) ve Anayasa, Yasalar, Devlet (1982) adı altında kitap haline getirildi.