Türk geleneğinde, ölen yiğitler hemen gömülmez; ölü, bir çadıra konur, yakınları, savaşçı arkadaşları önce çadırın önünde at ya da koyun kurban ederlerdi.

Sonra atlarına binip çadırın çevresinde yedi defa dönerlerdi. Dönerken ağlayıp çığrışırlar, "sagu"lar söylerler; bir yandan da yüzlerini bıçakla çizerek kanatırlardı. Yuğ törenlerinde yiğidin özelliklerine uygun sağular söylenirdi. Bunlara örnek olarak aşağıdaki dörtlüğü verebiliriz.

"Erler kurt gibi hıçkırdı

Yaka bağır yırtıp durdu

Acı ağıtlar çığırdı

Yaş akar gözler kurur."