Sis esintisinden
Ezgi taşıdı
Karadeniz hoyratlığına.
Tulum eşliğinde,
Mıhlama Tadında.
Yayla şvalarından
Düğün evlerinden
Yüreklere taşıdı horonu,
Ve onun
Paylaşımcı güzelliğini.
Uzun saçlı
Rüzgar duruşlu
Yay burunlu
Gevrek sesli delikanlı...
“Dido” ile ulaşmışken
duyguların ötesine
gidecek ne vardı otuzüçünde!
şarkıları öksüz koyarak.
Ve nice
Hemşin,Laz, Gürcü
Sevda türküleri
Koynunu sana açmışken.
“Koyverdin gittin”
“Koçari senin yarinken.”
“Hiç mi düşünmedin sen
sevdiklerin böyle ağlarken”
Unutulmayacaklardansın
yaylasız kalma kazım.....
