Hare dumani üstünde kuruyup
hareleri kalmis su damlalari
uçmus uçmus ellerinden yana
ellerine gelmeden
sen gidivermissin
sudan baska tarafa
duydum ki böyle daha rahatmis uyumak
bir hare olup
bir siluet susmak
yani uyuyup uyanmamak
su kalakalmis
suyun karni baharmis
tomur sanarak göbegine yansiyan çocuklari
bir bir açar sanarak
en geç nisan ortasi
suyun adi sana sakli
yakamozu senden yana
su damlasi dalmaya hayal dermis
o uzak sahilden yana
suyun sesi durmus
bir lavabo kiyisinda donuk bir iz olmus
duydum ki böyle daha rahatmis uyumak
yani uyuyup uyanmamak
zamanini böyle arttirmis
her egimi kendine yol ederek
bir vesile olur
yanasir belki diye sana
sen, biraz zamansiz
akan çatisinda ayaklarinin
her yokusu kendine yol ederek
ve geceleri gündüzlere tifterek
tiftilmis dileklerini
bir çaput sehre dahil ederek
kimi zaman gülüp
kimi sevip kimi birakacagini erteleyerek
dumanini sogutmadan içerek çayini
dumani dagilmadan çevirdigin yüzünün sayfalari
duydum ki böyle daha rahatmis uyumak
yani uyuyup uyanmamak
