Hazırlıksız Veda
sonbahar bahçelerinden geçiyoruz
atımız yorgun ve hala susuz
ardımızda yaşanmamış zaman kırıntıları
içimizde mevsimlerin savaşı
bulutlar uykusuz
ufuklarımız mutluluğa nazır değil
bir buluntu mevsim geçiyordu kapımızdan
suları çekti içine bizi
şimdi ayrılıklar çağırıyor seni
ellerin ellerimdeyken
yüreğimde bir ince sızı
mevsimler vedalara hazır değil
artık gidiyorsun, avuç içimdeki
alınyazısı çizgilerine dokunarak
bana bırak gözlerinde biriktirdiğin yıldızları
omuzlarında açan çiçekleri
gecelerim çöl gündüzleri kadar çorak
hiçbir şey gidişinden daha zor değil.
