ZABİT, -ti (ar. zabt'tan zabit). Esk. Subay. (Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan askerler için kullanılırdı.)
—Denize. Ticaret gemilerinde, emir ve komuta yetkisi olan gemi adamı: Güverte zabiti. telsiz zabiti vb.

♦ sıf. Esk. Yönetme gücü olan, dediğini yaptıran.