ZAFİYET a (ar zaTtan zadıyyet). 1. Bedenindeki yedek besin birikimi tükenmiş ya da sinir sistemi zayıflamış bir kimsenin durumu; güçsüzlük, dermansızlık: Çok çalışıp kötü beslendiğinden zafiyet geçiren bir işçi. Sinir zafiyeti. —2. Zayıflık: Ahlaki zafiyet.
Kaynak: Büyük L.