ZAHİRE a. (ar. zahire). Gerektiğinde kullanılmak üzere saklanan yiyecek, özellikle tahıl: Zahire deposu.
—Kur. tar. Zahire nazırı, Osmanlılar’da ordunun, sarayın, hastane ve imaret gibi kuruluşların, kent fırınlarının gereksinimi olan her türlü zahireyi sağlamakla görevli Zahire nezareti’nin amirine verilen ad. (Bu görev, 1837’de kaldırıldı.) || Zahire nezareti, Osmanlılar’da ordunun, çeşitli devlet kuruluşlarının, kentin gereksinimi olan her türlü zahireyi sağlamakla görevli devlet kurumu. (Nezaret, gerekli zahireyi bunları almakla görevli olan memurları aracılığıyla Karadeniz ve Akdeniz iskelelerinden sağlar, gerektiğinde çiftçiye tohumluk buğday da dağıtırdı.)
Kaynak: Büyük Larousse