ZAHİREM be. (ar. zahiriden zahiren). Esk. 1. Görünüşte, dış görünüşe göre, dıştan: "Hiçbir muharririn kitabı, hatta en felsefisi bile bana bu zahiren sade görünen kadın kadar hüsn-i tesir hâsıl etmemişti" (H. E. Adıvar)
2. Zahiren ve ba- tınen, dış görünüş ve içyüzü bakımından.