ZAMAİR çoğl. a. (ar. zamirin çoğl. za- ma'ir). Esk. içyüzler.
—Esk. dilbilg. Adıllar. \\ Zamair-i istifhamı- ye, soru adılları. j| Zamair-i işariye, işaret adılları. || Zamair-i mübheme, belgisiz adıllar. || Zamair-i mülkiye, zamair-i izafiye, iyelik ekleri. || Zamair-i şahsiye, kişi adılları.
Kaynak: Buyuk Larousse