ZAN, -nnı a. (ar. zarın).
1. Sanma, şu ya da bu biçimde olduğunu düşünme, sanı, kuşku: Karanlıkta İzleniyorum zannına kapıldım.
2. Bir suçu işlemekle suçlanma, suçlu olarak görülme: Bir kimseyi zan altında bırakmak. Bu işi benim yaptığımı zannetti, bu zandan nasıl kurulacağımı bilemiyorum.
3. Zan etmek -* ZANNETMEK.
Kaynak: Büyük Larousse