ZAVALLI sıf. ve a. (ar. zevalden).
1. Acınacak durumda olan, kendisine acıma ve şefkat duyulan bir kimse için kullanılır: Zavallı kadıncağızın dünya başına yıkılmıştı. Zavallının sağlığı çok bozulmuş.
2. Güçsüz, âciz bir kimse için kullanılır: Nasıl davranacaklarını bilemeyen zavallı ana babalar. işe nereden başlayacağını bilemiyor zavallı.
3. Küçümsenen ve öfke uyandıran bir insanı aşağılamak için kullanılır: Zavallı budala! Sen bir zavallısın.