ZAYIFLIK a.
1. Eti yağı az olan bir kimsenin, bir hayvanın, bedenlerinin durumu: Bu adamın zayıflığı insanı ürkütüyor. Hasta bir çocuğun kollarının, bacaklarının zayıflığı. (Bk. ansikl. böl. Fizyol. ve Patol.)
2. Bedensel güçten yoksun olma durumu; bir organın, bir yetinin yetersizliği: Bünyenin zayıflığı. Görme zayıflığı.
3. İstencini kullanamayan, kendine hâkim olamayan, sözünü geçiremeyen bir kimsenin özelliği: Hemen ağlamaya başlayıp zayıflığını ortaya koydu.
4. Gücü, bilgisi, yetkesi ya da olanakları sınırlı olan, işlevini, görevini yerine getiremeyen bir kimsenin, bir topluluğun vb. özelliği: Bir hükümetin zayıflığı. Öğrencilerin zayıflığr neden kaynaklanıyor?
5. Yoğunluğu, etkisi, değeri düşük olan, yeteri kadar güvenilir olmayan, önem taşımayan bir şeyin özelliği: Işığın zayıflığı. Gerçekleşme olasılığının zayıflığı. Ödevin zayıflığı.
6. Sağlam, dayanıklı olmayan bir şeyin özelliği; direnç- sizlik: Köprünün zayıflığı.

—ANSİKL. Fizyol. ve Patol. Zayıflık, genellikle göz önüne alınan kişinin ağırlığı ile, aynı cinsten, aynı boyda ve aynı yaşta olan normal bir kişinin ağırlığı arasındaki farkla değerlendirilir, ideal ya da kuramsal ağırlığın hesabı birçok formül kullanılarak kolayca yapılabilir (-» AĞIRLIK.) izotopla diseksiyon yöntemleri, organizmadaki çeşitli yağ boşluklarının çok iyi değerlendirilmesini sağlamaktadır. Yağ kütlesi / vücut ağırlığı oranı erkekte % 10’duı; kadında % 14'ten aşağı olursa o kimseye zayıf denir.
Genellikle bünyece zayıf olanlar, zengin ve çeşitli bir beslenme ile birlikte ergenlik çağından başlayarak hep aynı ağırlıktadırlar Genel durumları iyi, yorgunluğa dayanıklılıkları normaldir; bununla beraber, çok zaman bir karakter dengesizliğine, ruhsal bir değişkenliğe ve taşikardi nöbetlerine rastlanır. Bu zayıflık, kimi zaman, estetik yönden hoş karşılanmayabilir ve yapılabilecek olan tedavi denemelerini haklı gösterebilir. Buna karşılık bazı zayıflar, ağırlık yetersizliklerine pek dayanamazlar: başdönmeleri, yorgunluk, kaslarda bitkinlik, libidoda yavaşlama, âdet düzensizlikleri. Bunun kökeninde genellikle yanlış ve kötü beslenme alışkanlıkları bulunur.
Edinsel zayıflığın çeşitli nedenleri vardır: açlık ve kötü beslenme gibi sosyal -ekonomik nedenler az gelişmiş ülkelerde sık görülür, ama bu türlü zayıflıklara, batılı ülkelerin bazı kesimlerinde de, örneğin ve özellikle ihtiyarlarda ve çocuklarda rastlanır; genç kızlardaki zihinsel iştahsızlık, yaşama içgüdüsünü yitirmiş, özellikle yalnız kalmış ihtiyarlarda görülen ruhsal anoreksi gibi ruhsal kökenli nedenler; patolojik nedenler.
Zayıflığın patolojik nedenleri çok çeşitlidir: sindirim hastalıkları (dişlerdeki bozukluklar, kusmalar, yutma^üçlüğü, sindirim kanalı iltihapları [ülserli kolit] gibi normal bir beslenmeye engel haller), kötü sindirim özümlemesi (pankreatit, pekreas kanseri, kalınbağırsak kanseri); bulaşıcı hastalıklar, derindeki irinlenmeler, ilerlemiş kanser hastalıkları (kanserlilerde iştahsızlık kemoterapi ile daha da artar); metabolizma hastalıkları (diyabet, hipertiroidi, böbreküstü bezi yetmezliği).

• Metabolizma vargıları, organizmanın enerji yedekleri temelde yağ dokusundan oluşur: 70 kiloluk bir erkekte 12 kg. Aşağı yutarı 90 000 kalori değerinde olan bu kütle 1 500 kalori hesabıyla iki aylık enerji harcaması demektir. Fakat bu muazzam yedeklerden gelen yağ asitlerinin harekete geçmesi önce ketoza, sonra da stea- toza yol açar. Öte yandan, organizmanın şeker yedekleri çok azdır (1 200 kalori) ve minimum gereksinmeleri ancak 48 saat karşılayabilir. Bundan sonra başlıca glu- koz kaynağını glukoz yapıcı aminoasitler oluşturur: tas ve içorgan proteinleri.
Demek ki beslenme eksikliği, sindirim mukozalarının özellikle bağırsak mukozasının ve tasların yavaş yavaş atrofisi ile sonuçlanır. Daha alt düzeyde içsalgı bezleri (tiroit, pankreas) ve hematopoyetik doku bu atrofiye katılır. A5ot metabolizmasında negatif bir gelişme ortaya çıkar. Zayıflama ilerler, önce kas dokusu kaybolur, yağ dokusu kısmen yerinde kalır. (Vücut ağırlığının yitimi, tan proteinlerinin azlığına bağlı ödemler tarafından gizlenebilir.) iştahsızlık hızla yerleşir, tükürük salgısı azalır. Çok zaman önemli olan halsizliğe tansiyon düşüklüğü, kalp rahatsızlıkları eşlik eder (yavaş ya da hızlı nabız). Zayıflamış, beslenmesi bozulmuş kişide yeniden beslenme çok yavaş artırılmalıdır.