ZEKİ sıf. (ar. zekâ’dan zeki).
1. Nesneler, olaylar vb. arasındaki ilişkileri çabuk anlayan, kolay kavrayan, zekâ düzeyi yüksek bir kimse için kullanılır: Zeki bir insan.
2. Zekâ belirtisi olan; zekânın varlığını yansıtan bir şey için kullanılır: Zeki bir bakış
3. insana benzetilerek ele alınan bir hayvan için kullanılır: Zeki bir köpek.
Kaynak: Büyük Larousse