ZEMZEME a. (ar zemzeme). Esk.
1. Ezgili ses.
2. Şarkı, nağme: "...gözlerinin önünde yağan bu siyahlıklar, denize döküldükçe bir zemzeme-i vapesin ile boğulan bu zulmetler..." (H. Z. Uşaklıgil).
3. Zemzeme-dar, ahenkli. || Zemzeme-pira, şarkı söyleyen.

—Müz. Yanına geldiği makamda bir kürdi dörtlüsü ile karar verileceğini gösteren terim. (Sabazemzeme, hicazzemzeme, aşiranzemzeme gibi.)