ZENCİ a Özellikle deri pigmentlerinin koyu renkte olmasıyla (ama yalnız bununla değil) ayırt edilen insan (BEYAZ'a, SA- Rl’ya karşıt olarak).

—Kur. tar. Zenci hadımlar, osmanlı saraylarında harem dairesinde ve padişah hizmetinde görev yapan zenci kadın ağalar.

—Zootekn. Yeleli zenci, süs güvercini ırkı. (Tüylerinin parlak beyazlığına karşılık başı siyahtır.)

♦ a. (Tamlayan olarak) zencilere özgü bir şeyi belirtir: Zenci müziği.

—Sant. Zenci sanatı, XX. yy.'da Batı sanatının kimi akımlarını (fovizm, kübizm, anlatımcılık) esinleyen afrika zenci sanatı. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL. XIX. yy.'ın sonunda ve XX. yy.'ın ilk otuz yılında zenci sanatı, “zenci ırk’Tn beşiği Afrika kıtasından gelen plastik ürünleri belirtiyordu. O dönemde "zenci" sıfatı daha çok, Avrupa’daki akademik sanatın savunucularına “garip”, hatta “barbar'' görünen nesneleri küçümsemek için kullanılıyordu. Akademicilerden kendilerini ayırmak için modern sanatın yaratıcıları (kübistler, anlatımcılar, ardından gerçeküstücüler) tersine, afrika sanatı ürünlerinin plastik niteliğini ya da simgesel değerini vurguladılar. Nihayet "zencilik” hareketi düşünürleri ve şairleri, Afrika'daki her türlü sanatsal anlatımı nitelemek ve değerlendirmek için bu sıfatı kendilerine mal ettiler. "Zenci" terimi artık afrika kültürlerinin saygınlıklarına yeniden kavuşmalarının simgesi olmuştu. 1966'da Dakar'da, Löopold Sâdar Seng- hor'un öncülüğünde “birinci zenci sanatları festivali” düzenlendi.