ADAMOTU, Kökünün görünüşüne dayalı boş inançlarla ünlü otsu bitki. (Mandragora autumnalis/ patlıcangiller familyası.) Adamotu, kazık köklü, çok yıllık otsu bir bitkidir. Kökü kalın ve genellikle iki çatallıdır; görünüşü iki bacaklı bir insan vücudunu andırır; belki de bundan dolayı bu bitki için birtakım efsaneler uydurulmuştur. Sapı körelmiş gibidir; yaprakları dipten sürer, saplıdır ve çok büyüktür; mavi, beyaz, kırmızı ya da mor renkli çiçekleri pek çoktur ve kökten sûren bir çiçek sapının ucunda, bir arada bulunur. Akdeniz’in kıyı bölgelerinde yetişen beş türü vardır. Adamotu sonbaharda çiçek açar ve genellikle tıbbi amaçla yetiştirilir. Güzelavratotundan daha güçlü gözbebeği genişletici özellikler taşır. O da aynı alkaloitleri içerir: hiyosiyamin ve skopolamın.Eski Türkler'de sıgun otu diye adlandırılan adamotunun Türkiye'de pek çok yerel adı vardır: abdüsselamotu, ademotu, atelması, hacılarotu, insanotu, kankurutan, toskafakavunu, yerelması, muhabbetotu, hüngürûkotu.

Kaynak:Büyük Larousse