ZEVKSİZ sıf.
1. Zevk vermeyen, hoşa gitmeyen, tatsız bir şey için kullanılır: Zevksiz bir iş.
2. Estetik değerlerden yoksun bir kimse için kullanılır: Zevksiz bir adam.
3. Beğenilmeyen, güzellik duygusu uyandırmayan bir şey için kullanılır: Zevksiz bir dekorasyon.
be. Zevk yoksunluğunu yansıtır biçimde: Evini çok zevksiz döşemiş.
Kaynak: Büyük Larousse