ZINK, -kı a. (yansıma söze),
1. Hızla giden bir şeyin birdenbire durduğunda çıkardığı sesi belirtir
2. Zınk diye durmak, hızla giden bir şeyden söz ederken birdenbire durmak. || Zınk diye susturmak. bir kimseyi karşılık veremeyecek bir duruma düşürmek.
Kaynak: Büyük Larousse