ZİYAFET, -ti a. (ar. ziyafet).
1. Eğlenmek ya da bir olayı kutlamak için çağrılan konukların yemekle ağırlandığı toplantı; şölen, toy.
2. Başarılı, doyurucu sanat, spor vb. gösterisi: Müzik ziyafeti. Spor ziyafeti.
3. Ziyafet çekmek, ziyafet vermek, konukları yedirip içirmek, yemekle ağırlamak. || (Bir şey) ziyafeti çSkmek, herhangi bir şeyi en iyi biçimde yerine getirmek, doyurucu bir yanı olmak: O akşam , bize gerçek bir müzik ziyafeti çektiler.
Kaynak: Büyük Larousse