ZORLANIM a. Psik. Herhangi bir özneyi belli bir eylemi yapmaya (ya da belli bir şeyi düşünmeye) zorlayan karşı konulmaz iç eğilim. Özne, sözkonusu etkinliği doğru bulmasa bile, bunu yerine getirmemenin boğuntuya yol açmasından korkar. (Zorlanım, özellikle saplantılı nevrozda görülür Bilincini kuşatan şeye karşı direnmek amacıyla öznenin savaşıma girişmesi ba kımından itkiden ayrılır.) [Eşanl. ZORGU ]
Kaynak: Büyük Larousse