YAĞMA a. (fars. yağmS).
1. Bir yeri topluca basıp orda bulunan malları şiddet kullanarak alıp kaçma; çapul, talan.
2.Yağma etmek, yağmalamak. || Yağma gitmek, bir malın çok satıldığını, alıcısının çok olduğunu anlatmak için kullanılır. || Yağma Haşan'm böreği, her önüne gelenin yararlandığı, kimsenin sahip çıkıp korumadığı kaynak. || Yağma yok, “öyle şey olmaz, buna kimse razı olmaz" anlamında kullanılır: Yağma yok, bırakırlar mı bu arsaları size hiç?

—Esk. Yağmager, yağmacı. || Han-ı yağma -> HAN.

—Arıc. Yabancı arıların bal elde etmek için kovana saldırması. (Genellikle kovanın yanında petek parçalarının bulunmasından ileri gelir. Bu saldırı yüzünden yağmacı arılarla kovandaki arılar arasında kıyasıya bir kavga çıkar.)

—Cez. huk. Bir kimsenin elinde bulunan taşınır malını zor kullanarak ya da korkutarak ele geçirme (Eşanl. GASP)

—far. Eskiden savaş alanlarında ya da kılıç zoruyla alınan kentler ve kalelerde düşmandan elde edilen ganimetin önceden komutanlarca vaat edildiği gibi asker arasında paylaşılması.

♦ sıf. Yağmalama sonucu ele geçirilmiş, elde edilmiş olan.