YAKALI sıf.
1. Yakası olan.
2. Nit. sıt. + yakalı, yakası belirtilen nitelikte olan giysi için kullanılır: Dik yakalı kazak. Dar yakalı bir ceket.

—Kur. tar. Yakalı baltacı, OsmanlIlarda saray baltacılarından bir bölümü için kullanılan deyim. (Bunlara teberdaranı hassa da denirdi. Haremi hümayunda hizmet gördüklerinden yalnız önlerini görebilecek biçimde dolama giymeleri nedeniyle bu adla anılırlardı.)

—Zootekn. Yakalı güvercin, boynunda çıkıntılı bir tüy demeti bulunan güvercin çeşidi.